مطالعات و پژوهش هاي اخير در دانشگاه Illinois-Urbana , نشان مي دهد تمرينات ائروبيك سرعت زوال سلول هاي مغز را كه از سن ۴۰ سال به بعد معمول است، كاهش مي دهد.
تمرينات ايروبيك از حركات ريتميك و متناوب ماهيچه اي بهره برده و ضربان قلب و تنفس را در در مدت زماني خاص بالا مي برد.
نمونه هاي ساده اين ورزش شامل: پياده روي، دو، شنا، دچرخه سواري، كوه نوردي پله اي، اسكي در مناطق كوهستاني، اسكيت، انواع كلاسهاي رقص و قالبهاي مختلف تنيس به صورت متناوب ( راكت بال، اسكواش) مي باشد.

دوست داريد سر كار تند و تيزتر شويد؟ وقتي به خانه مي آييد كمتر احساس خستگي كنيد؟ بتوانيد ساعاتي را به آسودگي كنار همسرتان بگذرانيد؟ يا حتي بتوانيد بدون احساس گناه شيريني بخوريد؟ اگر پاسخ شما به اين سوالات مثبت است، ورزش چاره كارتان است. فعال بودن از نظر جسمي فوايد و مزاياي بسيار زيادي براي شما دارد.
اگر به دنبال انگيزه اي براي شروع يك برنامه ورزشي هستيد يا مي خواهيد تمرينات خود را به صورت منظم از سر بگيريد، در اين مقاله ۱۰ نكته درباره ورزش هاي ايروبيك و بدنسازي برايتان عنوان مي كنيم كه اميدواريم بتواند انگيزه لازم را در شما ايجاد كند.

تازه ترين تحقيقات دانشمندان نشان مي‌دهد كه ورزش‌هاي ايروبيك موجب افزايش نوعي پروتئين مي‌شود كه ممكن است اشتها را سركوب كند.
به گزارش سلامتيران به نقل از ساينس‌ديلي سه ماه انجام ورزش ايروبيك ممكن است چربي بدن را كاهش دهد و علاوه بر ميزان دريافت كالري را در افرادي كه اضافه وزن دارند و يا چاق هستند، را پايين بياورد.
بر اساس اين تحقيقات پژوهشگران تصور مي‌كنند كه تغييراتي كه در سيستم اعصاب مركزي اتفاق مي‌افتد ممكن است عامل اين كاهش اضافه وزن باشد.

محققان دانشگاه چيل در سانتياگو دريافتند كه كاهش دريافت غذا و كاهش در شاخص توده بدن با افزايش ميزان نوعي پروتئين كه به نام نوروتروپين خوانده مي‌شود ارتباط دارد. نقش اصلي اين پروتئين تحريك هورمون رشد است. تازه ترين تحقيقات و مدارك حاكي است كه اين پروتئين با چاقي و سوخت و ساز ارتباط دارد.
اين دانشمندان با اندازه گيري ميزان اين پروتئين قبل و بعد از انجام سه ماه ورزش ايروبيك در ۱۵ فرد چاق يا مبتلا به اضافه وزن دريافتند بعد از سه ماه ورزش اين پروتئين در خون آنها افزايش يافت كه اين حالت منجر به كاهش شاخص توده بدني ‌شده و دور مچ و فشار خون هم در آن ها كاهش پيدا كرد. همچنين اين دانشمندان دريافتند كه ميزان دريافت كالري نيز در اين افراد كمتر شده است.

ايروبيك يا حركات موزون هوازي يكي از روش هاي تمريني براي كسب آمادگي جسماني (هوازي) است و توانايي قلب و عروق و سيستم تنفسي را افزايش مي دهد.
به طور كلي هر فعاليتي كه نياز بدن به استفاده از اكسيژن را براي مدت قابل توجهي افزايش دهد »ايروبيك« نام دارد.
اين شيوه ورزشي از دهه۱۹۶۰ متداول شد و در سال۱۹۸۰ در زمره پرطرفدارترين ورزش دنيا قرار گرفت و امروزه از جمله ورزش هاي پرطرفدار و مورد توجه است.

در ميان اين شيوه هاي زندگي گيج كننده ي ما ، ورزش كردن از هر نوعي كه باشد ، حياتي محسوب مي شود. عليرغم اين كه هيچ كس هم منكر نمي شود كه اگر شما وارد يك جريان دائمي انرژي سازي و دوباره جوان سازي شويد ، احساس كاملا خوبي خواهيد داشت . تمرينات ايروبيك يا هوازي انواع دستورالعمل هاي ورزشي را شامل مي شوند. برخي از آنها معتدل و داراي زمان طولاني وبرخي هم سخت و شديد هستند . به طور اساسي تمرينات ايروبيك از يك مرحله ي گرم كردن ، مرحله شديد تمرين و نهايتاًمرحله ي سرد و آرام سازي بدن تشكيل مي شوند. تمرينات ايروبيك كاملاًً بر عكس تمرينات بي هوازي هستند كه معمولاًاز تمرينات بي هوازي با نام تمرينات قدرتي ياد مي كنيم . اين تمرينات معمولاً شامل ورزش هاي قدرتي و با وزنه مي شوند .

ايروبيك وسيله‌اي مؤثر براي جلوگيري از افسردگي، بي‌حوصلگي، بي‌تابي است، چون هورمون اندروفين در بدن توليد مي‌شود و باعث ايجاد نشاط، تمركز ذهن و بالا رفتن خلاقيت فكري مي‌شود.ايروبيك يعن فعاليتي كه عضلات بزرگ را به كار مي‌گيرد حداقل ۱۲ دقيقه با حالت ريتميك و موزون. در شرايطي كه سرعت وشدت تمرين قابل تحمل است و نياز بدن به استفاده از اكسيژن براي مدتي افزايش مي‌يابد، اين فعاليت انجام مي‌گردد.